Η έννοια της φυσικής ασφάλειας αλλάζει πολύ γρήγορα λόγω της εξέλιξης της τεχνολογίας. Τα μέτρα ασφαλείας που υιοθετήθηκαν στο παρελθόν για την προστασία εγκαταστάσεων από μη εξουσιοδοτημένες προσβάσεις και βανδαλισμούς, ενδέχεται να μην είναι πλέον αποτελεσματικά. Ας σκεφτούμε για παράδειγμα το Internet of Things και τα drones.

Οι ειδικοί ασφαλείας γνωρίζουν ήδη τον σημαντικό αντίκτυπο της εισαγωγής των συσκευών IoT. Οι σύγχρονες λύσεις για τη φυσική προστασία των περιουσιακών στοιχείων και των εγκαταστάσεων συνδέονται στο Διαδίκτυο και ανταλλάσσουν μεγάλο αριθμό δεδομένων με άλλα σημεία. Οι συσκευές IoT με κακή παραμετροποίηση θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από εισβολείς ως σημείο εισόδου στη στοχευμένη υποδομή.

Σύμφωνα με την έκθεση της Verizon, τα επόμενα 10 χρόνια, οι οργανισμοί που θα χρησιμοποιούν κατά κύριο λόγο συσκευές IoT πιθανότατα θα είναι έως και 10% πιο κερδοφόροι. Οι ειδικοί προβλέπουν αύξηση 204% στον αριθμό των συνδέσεων IoT στον κατασκευαστικό τομέα μέσα στα επόμενα χρόνια. Αυτό σημαίνει επίσης ότι, ο αριθμός των συσκευών που χρησιμοποιούνται σε λύσεις για τη φυσική ασφάλεια θα αυξηθεί πολύ.

Τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης και οι κάμερες παρακολούθησης εξελίσσονται για να γίνουν έξυπνες συσκευές με διαδικτυακή λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προστατευθούν προσεκτικά για να αποφευχθούν επιθέσεις hacking που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τη φυσική ασφάλεια.

Το πρότυπο IoT μπορεί να βελτιώσει δραστικά τη φυσική ασφάλεια και τα συστήματα ελέγχου πρόσβασης. Συνδυάζοντας το IoT και τη διαχείριση cloud, οι υπεύθυνοι ασφαλείας μπορούν να εφαρμόσουν επεκτάσιμες λύσεις που μπορούν να μοιράζονται δεδομένα με ολόκληρο το δίκτυο σε πραγματικό χρόνο.

Ωστόσο, οι αρνητικές επιδράσεις από την παραβίασης τέτοιων συσκευών δεν μπορούν να υποτιμηθούν. Η μη εξουσιοδοτημένη παραβίαση του συστήματος ελέγχου πρόσβασης που χρησιμοποιείται για την προστασία ενός κτιρίου θα μπορούσε να επιτρέψει στους εισβολείς την πρόσβαση χωρίς προβλήματα στις απαγορευμένες περιοχές. Κάτι παρόμοιο θα μπορούσε να συμβεί αν οι χάκερ παραβιάσουν το σύστημα παρακολούθησης βίντεο ή είναι σε θέση να μπλοκάρουν το σύστημα συναγερμού.

Το Διαδίκτυο των Πραγμάτων και η διασυνδεσιμότητα έχει ήδη σημαντικό αντίκτυπο στη βιομηχανία φυσικής ασφάλειας. Είναι όμως σημαντικό να κατανοήσουμε ποιες συσκευές φυσικής ασφάλειας είναι συνδεδεμένες στο Διαδίκτυο και πώς πρέπει να τις προστατέψουμε από τον κίνδυνο επιθέσεων στον κυβερνοχώρο.

Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα που σχετίζεται με την υιοθέτηση συσκευών IoT στη φυσική ασφάλεια είναι η διαχείριση ενημερώσεων του κώδικα υλικολογισμικού τους (firmware). Οι ενημερώσεις δεν είναι πάντα διαθέσιμες και σε πολλές περιπτώσεις δεν είναι εύκολο να αναπτυχθούν. Αυτό είναι ένα σοβαρό πρόβλημα εάν θεωρήσουμε ότι οι ελαττωματικές συσκευές φυσικής ασφάλειας είναι εύκολο να εντοπιστούν και να χειριστούν προκειμένου να επωφεληθεί η δράση των εισβολέων απενεργοποιώντας τα συστήματα ανίχνευσης και ειδοποίησης.

Το Διαδίκτυο των πραγμάτων δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα που επηρεάζει τη φυσική ασφάλεια. Η ταχεία διάδοση νέων τεχνολογιών ωθεί μια νέα προσέγγιση σχετικά με την προστασία μιας ορισμένης περιοχής ή την περίμετρο ενός κτηρίου.

Τα drones είναι πιθανώς μια από αυτές τις τεχνολογίες που θα επηρεάσουν τη φυσική ασφάλεια κυρίως βραχυπρόθεσμα.

Η εταιρία “Aerial Assault” με έδρα τις ΗΠΑ παρουσίασε στο συνέδριο Def Con ένα drone επίθεσης εξοπλισμένο με εργαλεία πειρατείας. Ο εφευρέτης εξήγησε ότι το μη επανδρωμένο όχημα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε αποστολές πειρατείας, για παράδειγμα να προσγειώνεται πάνω σε κτίρια και να ανιχνεύει πιθανά ευάλωτα σημεία για hacking στα εσωτερικά δίκτυα. Το drone σαρώνει ασύρματες συνδέσεις σε δίκτυα, αξιολογώντας τις αδυναμίες των δικτύων υπολογιστών και παρακολουθώντας τις συντεταγμένες ενός στόχου.

Ας φανταστούμε τώρα μια παρόμοια συσκευή να πετάει πάνω από το κτίριο ενός κυβερνητικού οργανισμού ή μιας ιδιωτικής εταιρείας. Η παρουσία του αποτελεί σοβαρή απειλή για τη στοχευμένη δομή, επειδή το μη επανδρωμένο εναέριο όχημα είναι σε θέση να παρακάμψει τα συμβατικά μέτρα φυσικής ασφάλειας και στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι σε θέση να διεισδύσει στο σύστημα που χρησιμοποιείται για την αρχειοθέτηση δεδομένων.

Άλλα μικρά (μη επανδρωμένα) αεροσκάφη θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη αεροφωτογραφιών του στόχου, την ανακάλυψη των μέτρων φυσικής ασφάλειας που υιοθετήθηκαν για την προστασία της περιοχής (δηλ. τον αριθμό φρουρών και τη θέση τους) και θα μπορούσαν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να επιτεθούν φυσικά στον στόχο.

Κατά την ανάλυση της φυσικής ασφάλειας μιας δομής, είναι απαραίτητο να εκτιμηθούν οι κίνδυνοι έκθεσης σε μια τέτοια απειλή και να αξιολογηθούν τα απαραίτητα αντίμετρα.

Αρκετές εταιρείες έχουν ήδη κατασκευάσει μικρά ηλεκτρονικά ραντάρ 3D που παρακολουθούν κάθε μη επανδρωμένο όχημα σε συγκεκριμένες περιοχές. Ένα τέτοιο ραντάρ είναι ελαφρύ, έχει χαμηλή κατανάλωση ενέργειας και είναι σε θέση να παρακολουθεί την εναέρια κυκλοφορία σε μια περιοχή με εμβέλεια τουλάχιστον 400 μέτρων. Αρκετά από αυτά τα ραντάρ διασφαλίζουν την κάλυψη τυφλών ζωνών (3D-360°), καθώς και την ανίχνευση σε περιβάλλον υψηλής πυκνότητας όπως σε αστική περιοχή. Το σύστημα εκτελεί κάθετη σάρωση 3D 90 μοιρών και οριζόντια σάρωση 360 μοιρών. Το σύστημα παρέχει οριζόντια και κατακόρυφη ακρίβεια 1,5 μοιρών.

Το ραντάρ αποτελεί μια εξαιρετική λύση για την ενίσχυση της φυσικής ασφάλειας σε περιοχές με ορισμένη περίμετρο, διότι επιτρέπει την παρακολούθηση της παρουσίας drones κατά μήκος περιφράξεων ή συνόρων. Η συσκευές αυτές είναι ιδανικές για αστικές περιοχές χάρη στις χαμηλές εκπομπές ακτινοβολίας κατά τη λειτουργία. Το ραντάρ επικοινωνεί με το κέντρο ελέγχου μέσω Wi-Fi ή LAN ή 3-4-5G. Η τροφοδοσία του βασίζεται σε ένα ηλεκτρικό δίκτυο και διαθέτει μπαταρία λιθίου που διαρκεί έως 48-96 ώρες λειτουργίας καθώς και ένα ηλιακό πάνελ. Το ραντάρ έχει επίσης τη δυνατότητα να παρεμβαίνει στα αεροσκάφη του εισβολέα. Μόλις εντοπίσει μη εξουσιοδοτημένα UAV και τετρακόπτερα είναι σε θέση να τα μπλοκάρει προκαλώντας δυσλειτουργία.